Seneca, philosophus Romanus, in 'De Consolatione ad Helviam Matrem' de sapientia et fortuna disputat. Sapientia, non fortuna, vera felicitatem homini afferre potest. Virtus et sapientia, non divitias aut honores, summam felicitatem conferunt, quam nec fortuna nec adversitas auferre potest.

Vergilius, poeta Romanus, per Aeneam exemplum pietatis et amoris demonstrat. Aeneas, ductus fato, patriam relinquit, sed pietate et amore erga suos semper fidelis manet. Opus Vergilii, Aeneis, virtutem et pietatem celebrat

lato animam divinam veritatem quaerentem laudat. Per contemplationem, meditationem, et rationem, anima ascendit ad aeternam veritatem, ignorantia se liberans. Hic textus fictus Latine explorat Platonicam doctrinam de veritatis quaerenda et animae natura.